

Θέλησα να δώ άν ακόμα μπορώ να με ταρακουνήσω με την γραφή μου , ομολογώ άν και ο στίχος μου είναι φανταστικός γέμισαν τα μάτια μου όχι από σκόνη αλλά δάκρυα από συγκίνηση
(((( ΗΤΑΝ ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ))))
Αυτός ο άνθρωπος
δέν ήταν γνώριμος
ήταν ανώνυμος φιγούρα της πλατείας
δέν ήταν γνώριμος
ήταν ανώνυμος φιγούρα της πλατείας
αυτός ο άνθρωπος
ο τόσο βρώμικος
ήτανε στίγμα και αυτός της κοινωνίας
ο τόσο βρώμικος
ήτανε στίγμα και αυτός της κοινωνίας
Εχει δυό μέρες να τον δώ
μου είπαν έφυγε κι'αυτός απο την πείνα
κι'αναρωτιέμαι στον Θεό
άν τα παιδιά του τον έκλαψαν και κείνα
μου είπαν έφυγε κι'αυτός απο την πείνα
κι'αναρωτιέμαι στον Θεό
άν τα παιδιά του τον έκλαψαν και κείνα
Γι'αυτό τον άνθρωπο
ρώτησα κι'έμαθα
κι'αυτό που έπαθα δέν το χωράει ο νούς μου
ρώτησα κι'έμαθα
κι'αυτό που έπαθα δέν το χωράει ο νούς μου
αυτός ο ανώνυμος
ήταν πατέρας μου
ερχόταν κι'έβλεπε απο μακριά τους γιούς μου ...
ήταν πατέρας μου
ερχόταν κι'έβλεπε απο μακριά τους γιούς μου ...
Κυπριανού Κωνσταντίνος .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου